Mezoterapi ilk kez Fransa’da 1952 yılında Dr. Michel Pistor tarafından uygulanmıştır. 1987’de Fransız Tıp Akademisi tarafından tıbbi bir tedavi yöntemi olarak kabul edilmiş ve günümüzde yaygın olarak kullanılan tıbbi bir işlemdir.
Basitçe medikal ve estetik amaçlı kullanılan ilaç/ilaçların sistemik kullanılması yerine direkt problemli alanlara azar miktarlarda, özel iğneler kullanılarak enjeksiyonu olarak tanımlayabiliriz. Bu yöntemde kullanılan ilaçların vücut tarafından genel emilimi çok az olduğu için tedavide ilaç kaynaklı yan etkiler en aza indirilmektedir. Yapılan enjeksiyon ve uygulama sayısı; hastaya, amacına ve enjeksiyonun yapılacağı bölgenin anatomisine bağlı olarak değişiklik göstermektedir.
Mezotedavi teknoloji ve farmakoloji alanında gelişmeler ile estetik dermatolojide çok geniş bir kullanım alanı bulmuştur.
- Bölgesel zayıflama ile selülitte
- Yüz ve vücut estetiğinde
- Göz çevresi özel uygulamalarda
- Akne, deride yağlanma artışı, matlık ve kuruluk gibi cilt problemlerinde
- Antiaging amaçlı
- Saç dökülmesi ve saçlı deri problemlerinde
Mezoterapi aşağıdaki durumlarda kullanılmamalıdır.
- Gebeler ile emziren annelerde
- Daha önce felç geçirmiş olanlarda
- Şeker hastalarında
- Kanser hastalarında
- Kanama yatkınlığı olan yada kan pıhtılaşmasını engelleyen hastalığı olanlarda ve bu hastalıklar için ilaç kullananlarda
- Kalp, karaciğer ile böbrek hastalarında
- Uygulama alanında aktif enfeksiyon varlığında